Gaziantep Büyükşehir Belediyesindeki görevini bırakıp, yatağa bağlı alzaymır hastası annesine bakabilmek için 7 yıl önce Eskişehir’e yerleşen İnci Bozayla, geçimini elleriyle diktiği tokalarla sağlıyor.
Odunpazarı ilçesi 71 Evler Mahallesi’nde ikamet eden 52 yaşındaki İnci Bozayla, 2018 yılından beri 72 yaşındaki annesi Zeynep Bozayla’ya bakıyor. Alzaymır hastası annesine bakabilmek için Gaziantep Büyükşehir Belediyesindeki görevini bırakan Bozayla, 7 yıldır bütün zamanını, yalnızca annesinin bakımına ayırıyor. Aynı zamanda yatağa bağlı olan annesinin bakımından arta kalan zamanda ise dikiş konusunda kendini geliştiren kadın, azmiyle dikkat çekiyor.
Sattığı tokalarla hasta annesine bakıyor
Dikiş dikmeyi iyice öğrendikten sonra evine aldığı dikiş makinesiyle çeşitli denemeler yapan Bozayla, bu yolla para kazanmaya karar verdi. Aldığı tavsiyelerle rengârenk tokalar dikmeye başlayan kadın, ürünlerin satışını gerçekleştirmeye ve kendi parasını kazanmaya başladı. Komşularının da vasıtasıyla toka satışını sürdüren Bozayla, kazandığı parayla evinin kirasını ödemeye başladı. Maddi gücünü kazanma sürecinde diktiği tokalarla hayata tutunan Bozayla, hayallerini gerçekleştirebilmek adına verdiği mücadeleyle de takdir topluyor.
“Hocalardan izin alarak annemin mamasını verip dikiş kursuna geri dönüyordum”
Alzaymır hastası annesinin bakımını tek başına üstlenen ve başından bir an olsun ayrılmayan İnci Bozayla, bütün vaktini evde geçiriyor. Annesine bakım sürecinde kendisi için bir uğraş arayan Bozayla, ortaya çıkan toka üretimi fikrinden ise şu sözlerle bahsetti:
“İşimden istifa ederek buraya geldim ve 7 yıldan beri Eskişehir’de anneme bakıyorum. Hayat şartları böyle gerektiriyordu. Anneme bakarken bir yandan da kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum. Kendimi moral olarak da yüksek tutmak için bir şeyler yapmam gerekiyordu ve ben de dikiş dikmeyi çok severim. Kendime bir dikiş makinesi alarak o makineyle evde birkaç deneme yaptım. Sonra günde 2 saatliğine bir dikiş kursuna gittim. Hocalardan izin alarak arada bir, bir-iki saatte bir annemin mamasını verip tekrar kursa dönüyordum.”
“Diktiğim tokalarla kiramı ödedim ve paramı kazandım, bu çok farklı bir duygu”
Evindeki dikiş makinesinde günde bir buçuk liraya saç tokası üreten Bozayla, komşularının da desteğiyle satışlarını sürdürmeye devam ediyor. Toka yapım sürecinde yaşadığı gelişmelerden ve satışlarını artırabilmekten duyduğu mutluluğu dile getiren Bozayla, “Bana dikmem için haftada 300-500 tane toka getiriyorlar. Komşularım ve birkaç arkadaşım dedi ki, ‘Öyle yapana kadar biz bunları on liraya satabilir miyiz?’ Bana bunu söylediler, ben de ‘Çok daha iyi olur’ dedim ve çok memnun oldum. Bugün kendi diktiğim tokaları on liraya satıyorum. Diktiğim tokalarla kiramı ödedim ve kendi paramı kazandım, bu çok farklı bir duygu. Evet, daha önce de para kazanıyordum ama burada, böyle el emeğimle kazandığım para bambaşka” ifadelerine yer verdi.
“Kendim adına çok daha güzel günler olacağını umut ediyorum”
Hasta annesine bakma sürecinde kendi ayakları üzerinde durma mücadelesini başarıyla sürdüren Bozayla, şu an daha da güzel günlerin hayalini kuruyor. Emeğinin karşılığını alarak hayatta daha büyük başarılara imza atmak istediğini ifade eden Bozayla, “Son zamanlarda kendimi çok farklı ve çok mutlu hissediyorum. Kendim adına çok daha güzel günler olacağını umut ediyorum. Daha da güzel işler yapmayı düşünüyorum. Yardım almak değil, ben yardım etmek istiyorum” dedi.
