Gaziantep Bakırcılar Çarşısında dededen kalma dükkanda mesleğini icra eden Yusuf Gürban, üniversite eğitimi almasına rağmen demircilik mesleğinden vazgeçemediğini söyledi.
Gaziantep’te kebap şişi imalatı yapan 28 yaşındaki Yusuf Gürban, üniversite eğitimi almasına rağmen dedesinden babasına, babasından da kendisine geçen mesleği sürdürüyor. Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun olan Gürban, demir ateşiyle yoğrulan zanaatını, büyük bir tutkuyla yapıyor. Çocukluğundan beri atölyede olduğunu belirten Gürban, “Üniversitedeyken haftanın üç günü okuldaydım, dört günü Antep’te atölyedeydim. Bu meslek bizim için sadece geçim kaynağı değil, aynı zamanda bir aile mirası” dedi.
“Çocukluğumdan beri bu işin içindeyim”
Mesleğini çocukluktan beri devam ettirdiğini söyleyen Yusuf Gürban, “Gaziantep’te kebap şişi imalatı yapıyoruz. Uzun zamandır bu işle uğraşıyorum. Üniversite eğitimimi Kahramanmaraş’ta aldım, ancak kendi mesleğimizi yapmaya devam ettim. Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezunum. Bu işi dedemden babama, babamdan da bana geçen bir meslek olarak sürdürüyoruz. Yani üçüncü kuşak sayılırım. Çocukluğumdan beri bu işin içindeyim. Üniversitedeyken haftanın üç günü okuldaydım, dört günü ise Antep’te işin başında geçiyordu” dedi.
“Sıcağın içinde büyüdük”
Yaz aylarının kavurucu sıcaklarında bile açık alanda çalıştıklarını anlatan genç usta Gürban, “Açık alanda çalıştığımız için klima pek işe yaramıyor, sıcaktan serinlemek için fazla bir çaremiz yok. Ancak biz çocukluktan beri bu ortamda yetiştiğimiz için sıcağa alışkınız. Elbette bir şekilde etkiliyor ama sizin kadar değil. Hatta işten çıkınca dışarının havası bana serin bile geliyor, çünkü sıcağın içinde büyüdük. Günlük çalışma saatlerim değişiyor ama genellikle 8 ile 7 arası çalışıyorum. Bazen 8-5, bazen 8-8 oluyor. Ama minimum 10 saat çalışıyoruz diyebilirim” şeklinde konuştu.
“Eskiden meslek öğrenmeye gelen çocuklar olurdu, artık hiç kalmadı”
Eleman yetişmediğini söyleyen usta Gürban, “Antep’te toplamda 4-5 demirci kaldı zaten. Bu meslekte şu an onların arasında en genç olan benim. Eskiden meslek öğrenmeye gelen çocuklar olurdu, artık hiç kalmadı. Aileler çocuklarının okumasını istiyor, ki bu güzel bir şey. Ama herkes de okuyacak diye bir kural yok. Biz bu şekilde yetiştik, böyle öğrendik. Eski ustalar da artık yok denecek kadar az” diye konuştu.
