Isparta’da yaşayan 75 yaşındaki Sakine Akkul, çocukluğundan beri sevdiği pembe renkle boyadığı eviyle tanınıyor. Geçtiğimiz yıllarda hakkında yapılan haberlerin ardından kendisine “nazar değdiğine” inanan Akkul, artan sağlık sorunları nedeniyle yürüyemez hale geldiğini, kişisel ihtiyaçlarını karşılayamadığını ve birlikte yaşadığı oğluna yük olduğunu belirterek akülü engelli sandalyesi istiyor.
Isparta’nın merkeze bağlı Sav beldesinde yaşayan 75 yaşındaki Sakine Akkul, bulduğu her şeyi pembeye boyuyor. Yaşadığı evin her detayını pembeye boyayan Sakine teyze, pembe eviyle dikkat çekiyor. Tek katlı evinin dış kapısından duvarlarına, evin içerisinde bulunan süs eşyalarına kadar pembeye boyayan Akkul, pembe aşkının küçük yaşlarda başladığını söyledi.
“Çocukken babama ’baba ne alırsan al, pembe olsun’ derdim”
Pembe rengine tutkusunu çocukluğundan beri yaşadığını belirten Sakine Akkul, “O zamanlar yokluk içindeydik. Bayramlarda babam hepimize yeni kıyafet almak için alışverişe giderdi. Ben her zaman, ’baba ne alırsan al, pembe olsun’ derdim. Babam ’başka renk olmaz mı’ diye sorduğunda da ’hayır, olmaz. Pembe almazsan giymem’ diye diretirdim. Babam da Isparta’yı alt üst eder, mutlaka pembe bir şey bulur ve gönlümü almak için getirirdi. O aldıklarını kucağıma alıp onlarla uyur, ’sabah olsa da giysem’ diye heyecanla beklerdim” şeklinde konuştu.
“Çocuklarıma bile pembe kıyafetler alıp giydirdim”
“Şimdi üç çocuğum var biri kız, ikisi erkek. Onlara da hep pembe kıyafetler alıp giydirdim. Bu evi de tek başıma yaptım. Gerektiğinde taş taşıdım, duvarları kendim boyadım. Burada çok emeğim var” dedi.
“Yapılan haberlerden sonra nazar değdi, hastalığım iyice ilerledi”
“Evinin rengi ve insanların kendisini tanımaları sebebiyle kendisine nazar değdiğini ve hastalığının ilerlediğini söyleyen Sakine teyze, “Özellikle son bir yıldır tuvalete bile kalkıp gidemiyorum, kötü durumdayım. Bu sokak kapısından çıkmayalı tam iki yıl oldu. Ölüm, mevlit, düğün gibi her türlü davet oluyor ama yürüyemediğim için gidemiyorum. Yürümekte çok zorlanıyorum” ifadelerini kullandı.
“Keşke şarjlı arabam olsa da binip gezebilsem”
Şarjlı bir tekerlekli sandalyeye ihtiyacı olduğunu ancak maddi durumu sebebiyle alamadığını söyleyen Sakine teyze, “Eve mahkûm oldum. Yürüyemedikçe ağlıyor, iştahımı kaybediyor ve daha da hasta oluyorum. Şeker, tansiyon… Ne ararsanız var” şeklinde konuştu.
Isparta Belediye Başkanı Şükrü Başdeğirmen’i televizyonda gördüğünü, yanan evleri onardığını ve okul çocuklarına destek olduğunu söyleyen Sakine Akkul, “Televizyona bakıp ’keşke beni de görsen başkanım’ diyorum. Önceden az da olsa yürüyebiliyordum, komşuya gidiyordum ama artık hiçbir şey yapamıyorum ve oğluma yük oluyorum. Buradan Şükrü Başkan’ı evime davet ediyorum. Gelsin, çayımı kahvemi içsin, hâlimi hatırımı sorsun, beni görsün” diye konuştu.
