Çankırı’da görev yapan emekli itfaiyeciler, İtfaiyecilik Haftası çerçevesinde bir günlüğüne mesleklerine dönerek özlem giderme fırsatı buldu.
Çankırı’da geçmiş dönemde itfaiyeci olarak görev yapmış olan emekli itfaiye erleri, meslekleriyle hasret giderdi. İtfaiyecilik Haftası dolayısıyla Çankırı İtfaiyesi’nde konuk edilen itfaiye erleri, genç meslektaşlarıyla sohbet edip kullanılan yeni teknoloji ekipmanları inceleme fırsatı buldu. Daha sonra konuşan itfaiye erleri, kendi dönemlerinde mesleği çok zor şartlarda yaptıklarını, şu an ise imkanların çok iyi hale geldiğini ifade etti.
“Yangında çizmeler alev alıp ayaklarımızda yandı”
Meslekte yaşadıkları zorlukları anlatan Tahsin Dönmez, “İtfaiye çavuşuydum. 1978 yılında göreve başladım. O günün imkanları itfaiyecilik mesleğine hiç uygun değildi. Araç yangınlarını kazma ile söndürürdük. Bir kez bir yangına gittik, ayağımda da naylon çizme vardı. Yangında çizmeler alev alınca ayaklarımı zda yandı. Çok modern ekipmanlarımız yoktu” dedi.
“Çok hasta olurduk ama Allah bizi çok korudu”
Şimdiki itfaiyecilerin imkanlarının çok iyi olduğunu belirten Recep Söyler ise, “Eskiden çok zorlu süreçler geçirdik. Araçlarımız, ekipmanlarımız iyi değildi. Yemeğimiz yoktu, herkes evinden getirirdi. Ya da orada yapardık. Zor imkanlarla geçirdik günlerimizi. Şimdikiler yangınlara araçla gidiyor. Biz dışarıdan giderdik, paçalarımız donardı. Çok hasta olurduk ama Allah bizi çok korudu” diye konuştu.
“Kazalara kaportacıların kullandığı aslanağzıyla müdahale ederdik”
Olaylara kriko ile müdahale ettiklerini belirten Hasan Söyler, “Er ve çavuş olarak görev yaptım. Eski itfaiye binası tek katlı bir binaydı. Fakat şimdiki bina, hem itfaiye personeli olarak hem de araç ve gereç olarak çok ileri düzeyde. Biz eskiden yangınlara, kazalara kaportacıların kullandığı aslanağzıyla müdahale ederdik. Şimdi çeşit çeşit farklı ekipmanlar var, donanımlar çok yüksek. Genç arkadaşlarımız çok güzel bir ortamda çalışıyorlar” şeklinde konuştu.
