İzmir’in Gaziemir ilçesinde yaşayan iki çocuklu bir aile, kiracı oldukları evden çıkarıldıktan sonra kalacak yer bulamayınca ormana sığındı. Avcı Ailesi, “Kendimiz için değil, çocuklarımız için kalacak bir yer istiyoruz” diyerek yardım çağrısında bulundu.
Evsiz oldukları, geçinmekte zorlandıkları gerekçesi ile 7 yıl önce bir televizyon programına konuk edilen ve aylarca hikayeleri gündem olan Aydoğan ve Nazmiye Avcı çifti, birçok yardım almış hatta programda nikahlanmıştı. İzmir’in Gaziemir ilçesinde 4 ve 7 yaşındaki iki küçük çocuklarıyla yaşamlarını sürdüren Aydoğan ve Nazmiye Avcı çifti, iddiaya göre, yaşadıkları evin sahibine ait bazı eşyaların kaybolması üzerine evden çıkarıldı. Avcı çifti, çocuklarını da alarak evin karşısındaki ormanlık alanda kalmaya başladı. Seneler sonra yine evsiz kalan ve günlerdir döşeğin üzerinde yaşam mücadelesi veren Avcı çifti, “Kendimiz için değil, çocuklarımız için bir ev istiyoruz” diyerek yetkililerden ve hayırseverlerden yardım istedi.
Gündelik inşaat işlerine giden Aydoğan Avcı, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Ben çalışan bir insanım. Ev sahibimin iki parça eşyası kayboldu diye hırsız muamelesi gördük, dışarı atıldık. 2-3 gündür eşimle, çocuklarımla ormanda kalıyorum. Şu an zor durumdayım. Sahip çıkanımız yok, kimsemiz yok. Anlatacak çok şey var ama konuşamıyorum, kelimeler boğazımda düğüm düğüm oluyor” dedi. Avcı, geceleri çocuklarını korumak için sabaha kadar uyumadığını belirterek, “Domuzu var, köpeği var, çakalı var. Üç gündür uyku uyumadım. Çocuklarım korkmasın diye bekçilik yapıyorum. Çocuklarım biri 7, diğeri 4 yaşında, ikisi de kız. Eşim zaten hasta. Bir döşeğin üzerinde yaşıyoruz. Geceleri ayazda titriyorlar” diye konuştu.
“Çocuklarım için istiyorum”
Aydoğan Avcı, tek isteğinin çocuklarına güvenli bir yaşam alanı sağlamak olduğunu söyleyerek, “Ben kendim için hiçbir şey istemiyorum. Çocuklarım için istiyorum. Çalışıyorum ama kazandığım para ancak karnımıza yetiyor. Ev kiralarını toparlayamıyorum. Bir ev kirasını çıkarmak için bir ay çalışmam lazım. Benim sadece bir eve ihtiyacım var. İşim var ama güvenli bir yerim yok. Çocuklarımı Allah’a emanet edip işe gidiyorum.” Çocuklarını okula gönderemediğini de dile getiren Avcı, “İkamet adresimiz yok ki okula yazdırayım. Ormanda yaşıyoruz. Okul çağı geldi ama kayıt yaptıramadım. Büyüklerimizden, devletimizden, hayırseverlerden yardım bekliyorum” ifadelerini kullandı.
“Saçlarını bit var diye kestiler”
Küçük kızlarının saçlarını neden kısa kestiklerini anlatan Avcı, “Ufak kızım Ayşe’nin saçları seyrekti, toka tutmuyordu. Annemler ’bit var’ diye kestirmiş. Ben işteydim o sırada. Kızlarımın saçlarını kesmişler. Sonra kayınpederim de bizi evden kovdu. Manisa Salihli’de bir hayvan çiftliğinde 18 ay boyunca sigortalı çalıştım. Çiftlik kapanınca kayınvalidemler ‘gelin size oda yaparız’ dedi. 10 metrekarelik odada 3 ay yaşadık. Sonra oradan da kovulduk. Çoluğum çocuğumla sokaklara düştüm” dedi.
“Kirasını peşin verdim, yine evden attı”
Aileye bir süreliğine yardım etmek isteyen bir kadının evinde de mağdur olduklarını belirten Avcı, yaşadığı son olayda gözyaşlarına hakim olamadı. Avcı, “Bir ablamız bize ‘gelin depoda kalın’ dedi. Kirasını peşin peşin verdim. Sonra ‘üst katı vereyim’ dedi, oraya geçtik. Oranın da kirasını verdim. 12 gün sonra ‘malzemelerim kayboldu’ diye bizi hırsız ilan etti. 12 bin lira ev, 6 bin lira da depo kirası aldı benden. Hem parasını aldı hem evden attı. Ben kimsenin bir kuruşuna tenezzül etmedim, etmeyeceğim. 39 yaşındayım, çocuklarıma haram yedirmem” sözlerine yer verdi.
“Donuyoruz, yiyecek bulamıyoruz”
Eşiyle birlikte yaşadığı çaresizliği anlatan Nazmiye Avcı da gözyaşları içinde konuştu. Avcı, “Eşimle ve çocuklarımla şu anda ormanda kalıyoruz. Evden hırsızlık bahanesiyle çıkarıldık. Gidecek yerimiz yok. Biz devletten bir şey istemiyoruz, sadece bir ev istiyoruz. Kira olursa da öderiz. Yeter ki çocuklarım güvenli bir yerde olsun” sözlerine yer verdi. Nazmiye Avcı, zor şartlarda yaşamlarını sürdürdüklerini anlatarak, “Donuyoruz. Yiyecek bulmakta zorlanıyoruz. Tüp bitti, akşam çocuklarıma yemek yapamadım. Evde klima var ama bozuk, soba kuramadık. Üç haftadır duş alamadık, çocuklarımın üstündeki elbiseleri yıkayacak yerim yok. Yağmur yağınca ıslanıyoruz, sular kesiliyor. Tir tir titriyorlar. Kendim kansızım, hastayım ama doktora gidemiyorum. Psikolojim bozuldu artık, tek isteğim bir ev. Cami kapısında yattığımız günler oldu. İnsan içine çıkmaya utanıyorum. Çocuklarımın bir odası olsun, biz de bir yatağımızda huzurla yatalım istiyorum. Allah rızası için yardım edin” deyip yardım çağrısında bulundu.
