Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde, 6 yıl süren boşanma davasının sona ermesinin ardından eşine ait evden polis eşliğinde çıkartılan kadın, gidecek yeri olmadığı gerekçesiyle yaşamını aynı binanın çatı katında sürdürmeye başladı.
Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde, eski eşi T.A. tarafından hakkında tahliye davası açılan konutta oturmaya devam eden Sevda S.’nin aleyhine karar çıktı. Kararın ardından üzerine icra memurları ve polis grupları meskene gelerek tahliye sürecini başlattı. Sevda S.’nin kapıyı açmaması üzerine çilingir yardımıyla kapı açılarak tahliye işlemi tamamlandı. Sevda S. gidecek yeri olmadığını söyleyerek poşetlere doldurulan eşyalarını çatı katına ve merdiven boşluklarına yerleştirdi. Çatıda yaşamaya başladığını, buraya yatak koyarak geceleri uyuduğunu, komşularına giderek özel ihtiyaçlarını giderdiğini anlatan Sevda S., yaşadıklarını şöyle anlattı:
“6 yıldan beri süren bir mahkeme sürecimiz var. İftirayla boşanıldık. Hatta gidip imza bile atmadım. Beni iftirayla, yalancı şahitle boşadı. Ardı aslı olmayan, iftiraya kurban gittim. Çocuklarımdan oldum, evimden oldum. Yuvamdan oldum. Sokakta kaldım. Görün perişanlığımı. Babamı kaybettim. 16 yıl oldu. Anne yok, baba yok. Annemi kaybettim. Kalp krizi geçirdi. Bir buçuk sene oldu. Annem bakıyordu bana 6 yıldan beri. Beraber yaşıyorduk baba maaşıyla. Tazminat almadım. Nafaka alamadım. Hiçbir haktan sahip olamadım. Sağlık sorunlarım var. Kalpten ameliyat olacaktım. İcra yoluyla kapıya atıldım, baba topraklarına haciz koyuldu. Avukat masrafları bana yüklendi, mağdur oldum. Sokakta kaldım. Evet, akrabalarım var, köyüm var, çevrem var. Anlatmakla bitmez. O kadar çok akrabalarım, çevrem var. Ama böyle bir günde düşünen dost olmuyormuş ya. Anasızlık, babasızlık böyle bir şey. Kimseye yük olmak istemiyorsun. Ama sahip de çıkmıyorlar. Bana dört muhtarlık sahip çıkamadı.”
“Beraber aldık o evi, ama beni iftirayla dışarı attı”
Sevda S., boşanma süreciyle birlikte evin kendisine verilmediğini, bu durumu hâlâ kabullenemediğini dile getirerek şunları söyledi:
“Evlilik bilgi içinde aldık bu evi. Beraberken aldık. Ondan sonra boşanma kararı işte gelince bana dedi evden çıkacaksın dedi. Ama ben boşanıp imza falan atmadım yani. Alavereyle, sahteyle işi yani bu noktaya getirdi. İftira attı, ispat edemedi. Hiçbir ispat, kanıt yok elinde. Beni mağdur etti yani. Benim namusumla, şerefimle oynadı ya. Bir kadının ağzına baktı. Onun yüzünden ceza aldım. Başıma gelmeyen kalmadı. Bütün psikolojim gitti, çocuklarımdan oldum. Üç tane çocuğum var. Çöp poşetiyle çatılara eşyalarımı koydum. Merdiven boşluklarında. Ben de burada çatıda yatıyorum. Evet akraban var, çevrem var ama sahip çıkan yok. Destek olan yok. Sormuyorlar bile başımıza kalır diye. Neredesin, ne yapıyorsun?”
“Ev bulmak mesele değil, kirayı ödeyemiyorsan yine dışarıdasın”
Sağlık durumu nedeniyle çalışamadığını, geçimini sağlayamadığını belirten Sevda S., sadece başını sokacak bir yer istediğini belirtti. Sevda S., “Çözüm ’köye çık.’ Ben zaten çarşıda geçmiş çocukluğum. 25 yıllık evlilik hayatım. Ben düzenim evim yani evimden oldum. Sokakta kaldım. Mağdur oldum. O gün ameliyata gidecektim kalpten ameliyat olacaktım ya icra zoruyla kapıya atıldım. Evet çatıda yaşıyorum sadece diyorum. Burada kendi başıma kendimi idame etmeye çalışıyorum. Arkadaşlarıma işte gidiyorum. Affedersiniz özel ihtiyaçlarınızı karşılamak için kendi başıma ne yapacağımı bilemiyorum. Psikolojik olarak bittim.”
“Yetim maaşı üç kardeşe bölündü, sağlık sorunum var, çalışamıyorum”
Hastalıkları olduğunu anlatan Sevda S., “4 bin, 3 bin 700 işte 4 binde. 3 kız kardeşi alıyoruz. Onlar da mağdur. Onlar da kiradalar. Sağlık sorunum var. Böbreğimde dört tane kitlem var. Kalbimden ameliyat olacağım Bolu’da. Düzce’de tedavi görebilirim. Bunları da ispat edebilirim. Çalışamıyorum. Sağlık sorunları yüzünden çalışamıyorum. Yani mağdur oldum. Her türlü mağdur oldum. Psikolojik olarak zaten bittim. Ne yapabilirim? Nereye gidebilirim? Yok yani çocuklarım düşman oldu. Çocuklarım da yok. Küçükler akıllara değmez bir şey de diyemiyorum. Onlar da onlara muhtaç diyorum. Okul okuyorlar. Ama bir anne olarak ne olursa olsun çocuklarından destek görmek istiyorsun” dedi.
“Sadece yardım, Allah rızası için”
Sevda S., konuşmasının sonunda maddi değil insani destek istediğini vurgulayarak şöyle dedi:
“Kira desteği ya da ne bileyim maddi olarak bu maddiyata dökülsün diye istemiyorum, böyle bir şey yok yani maddi olarak bir şey yok. Sadece yardım Allah rızası için hayırlarını istiyorum. Ben ev bulma mesele değil, dediğim gibi kirayı veremeyince ev yani yok. Yok. Sokakta kalıyorsun. Nereye gideceksin? Başına sokacak bir yerin yok. Ufak da olsa bir evin, kendini sokacak bir evin olsun istiyorsun.”
Kadın sığınma evini kabul etmedi
Öte yandan Aile ve Sosyal Hizmetler Müdürlüğü’ne bağlı yetkililer, Sevda S.’ye ulaşarak kadın sığınma evinde kalması teklifinde bulundu. Ancak Sevda S., kiralık bir evde yaşamak istediğini söyleyerek bu teklifi reddetti.